Toen ik 9.000.000 bicycles voor het eerst hoorde was ik niet dadelijk overtuigd ... ook al was dat "little song" (haar grootste hit) zoals Katie het zelf noemt, een compositie en productie van MIKE BATT. En van die man ben ik dan weer fan sinds 1978(Schizophonia & Tarot Suite) ... Dit is de eerste CD van Katie (haar vierde studio album) die gemaakt is zonder dat MIKE BATT "haar handje" gans de tijd vastgehouden heeft (als we dat tenminste allemaal mogen geloven, want uiteindelijk staat MIKE BATT nog altijd - als baas van DRAMATICO - als EXECUTIVE PRODUCER op de hoes vermeld. Ik kan me moeilijk voortstellen dat hij zich totaal niet met de productie gemoeid heeft).
"THE FLOOD" is de eerste single die uit "THE HOUSE" getrokken is. Door de tempo versnelling in het midden van het nummer heb ik zoiets van "meer doen", en vooral, "meer uptempo nummers maken Katie". THE HOUSE is een mooie CD, geen enkel noot staat niet waar ze moet staan. Het is vooral een plaat "om de fans te behagen". Voor mij is me een beetje teveel suiker. Waarom wordt er zo op safe gespeeld terwijl "LA MELUA" live wel dat ruwere kantje heeft (ook al is ze niet de rock chick of the century)?
"...The sky is full of red balloons, red balloons are full of broken hearts...".
Als U me vraagt welke de volgende single wordt ? Wel dan moet ik deze plaat eerst nog een paar keer met veel plezier (her)beluisteren. Het jazzy sfeertje dat zo typisch voor haar debuutalbum was, is gelukkig achterwege gelaten ; van een miskleun als het toch wel "kinderachtige" SPELLBOUND op de vorige plaat blijft deze CD gespaard. In "TWISTED" hoor ik dan weer iets van "RUNNING UP THAT HILL" Van Kate (BA)Bush(KHA) ... KATIE doet het goed, stukken beter dan KEANE, die met hun derde CD niet konden overtuigen, noch bevestigen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten